Maj Gabrysi - May of Gabrysia

ΤΟ ΠΟΥΛΙ

Ήταν κάποτε ένα πουλί που δεν κελαηδούσε όμως,
απ’ της καρδιάς του την ουλή, δεν έφευγε ο πόνος.

Πόναγε γιατί έβλεπε τον κόσμο να αλλάζει,
τα πάντα γύρω χάνονταν, δεν ήθελε να κοιτάζει.

Δυστυχία απ’ τη μια, χλιδή από την άλλη,
η δεύτερη είναι «μικρή», μα η πρώτη είναι μεγάλη.

Πολλά δεινά αντίκρισε στης γης το μονοπάτι,
παρ’ όλα αυτά δεν διέκρινε κανείς να κάνει κάτι.

Και καθώς τ’ αναλογίζοταν αυτά, υπέκυψε στο τραύμα,
τώρα πια ήταν αργά, δεν έγινε το θαύμα….

Τότε ένας άγγελος ήρθε απ’ τον ουρανό,
την ψυχή του αγκάλιασε και ύστερα… κενό…